NA PÓŁNOC
W tym roku celem podróży członków Towarzystwa Miłośników Historii Czarnkowa był Malbork, Trójmiasto i Hel.
Kierunek wydawał się nadzwyczaj banalny, ale to wrażenie okazało się całkowicie mylne. Było prawie jak w filmach Hitchcocka. Wycieczkę rozpoczęło trzęsienie ziemi, a następnie emocje już tylko rosły. Twierdzę malborską zwiedzaliśmy kilka godzin w towarzystwie wspaniałego przewodnika, za sprawą którego nasze wyobrażenia o tej największej budowli ceglanej w Europie uległy poważnej zmianie. Następnie pojechaliśmy do Gdańska, a czas podróży był chwilą odpoczynku przed zwiedzaniem miasta. Widok przepięknych kamienic "Długiego Targu", mnóstwa spichlerzy, wspaniałego "Żurawia", fontanny "Neptuna" a na koniec potężnej bryły kościoła Mariackiego powalał na kolana i pozwolił zapomnieć o zmęczeniu. Przepiękne miasto ze starszą zabudową gotycką i bardziej delikatną renesansową z niderlandzkimi akcentami, na zawsze pozostanie w naszej pamięci. Nocleg w młodzieżowym schronisku, obiadokolacja oraz śniadanie nie załamały naszych finansów i po rozliczeniu w niedzielny poranek wyruszyliśmy w dalszą podróż żądni kolejnych wrażeń. Na trasie z Gdańska do Gdyni widzieliśmy posesję Lecha Wałęsy. Być w Gdańsku i nie zobaczyć domu naszej ikony walki z komuną byłoby profanacją. Przy nabrzeżu Kościuszki cumował statek, którym płynęliśmy na półwysep helski, ale przedtem zwiedziliśmy okręty "Błyskawica" i "Dar Pomorza". Rejs po zatoce Puckiej, przy pięknej pogodzie, był wspaniałą atrakcją. Droga powrotna przebiegała wzdłuż Helu i zawiodła nas do Sopotu. Na ulicy "Bohaterów Monte Casino", czyli słynnym monciaku, tłumy turystów podziwiały piękne uzdrowisko i plażę ze znanym wszystkim najdłuższym molem. Trasa powrotna do Gdańska przebiegała między innymi półtorakilometrowym tunelem pod Wisłą i przy stadionie "Balticarena" w kształcie i kolorze potężnej bryły bursztynu, przez tubylców okrzyknięty najpiękniejszym z czterech powstałych na Euro 2012. Na koniec dotarliśmy do pamiętnego miejsca najnowszej historii Polski - Stoczni Gdańskiej. Trzy krzyże stojące przy stoczniowej bramie, symbolizują kolejne zrywy robotnicze, skierowane przeciw narzuconemu siłą ustrojowi. Dla upamiętnienia działalności związku zawodowego "Solidarność" w ubiegłym roku oddano do użytku budowlę w kształcie kadłuba statku gotowego do zwodowania. Gdańszczanie są podzieleni w ocenie dość nietypowej formy budynku, pomimo to godnie upamiętni trudny czas walki o suwerenność kraju. Już tradycyjnie w drodze powrotnej na parkingu zrobiliśmy grilla, który zakończył miłym akcentem kolejną wycieczkę. Nie doszłaby ona do skutku bez pomocy Urzędu Miasta, Miejskiego Centrum Kultury i Banku Spółdzielczego, za co serdecznie dziękujemy.
Czas dziesięciu lat naszych spotkań upłynął niespodziewanie szybko. Bardzo dobrze pamiętam to pierwsze, w sali czarnkowskiego muzeum, zainicjowane przez Jana Pertka, wtedy jeszcze grupy przyjaciół zafascynowanych historią naszego miasta. W tym czasie nie bardzo wiedzieliśmy jak to się rozwinie. Na kolejnym zebraniu Zbigniew Dudek, wielki pasjonat historii Czarnkowa, zaproponował wyszukanie jakiejś formuły organizacji, której miałem przewodniczyć. Przy braku sprzeciwu do tej propozycji i jednocześnie wielkiej pomocy ze strony Grażyny Sitek, rozpoczęliśmy działalność jako Towarzystwo Miłośników Historii Czarnkowa. Na początku panował lekki chaos, kiedy jednocześnie wszyscy chcieli zabierać głos, ale dość szybko przyjął się zwyczaj zapraszania gości, którzy opowiadali o sobie, o swej pracy i wrażeniach związanych z Czarnkowem. Historię miasta można porównać do fundamentów budowli, których wprawdzie nie widać, ale jest pewne że bez nich nawet najpiękniejszy gmach może runąć. Jak wiadomo na piasku nie należy budować. Jak zawsze zapraszamy na kolejne spotkania.
Piotr Szlanga
